مدیریت سایت 
۱. روش الکترومغناطیسی (Magnetic)
اساس کار: بر پایه قانون فارادی؛ با عبور یک مایع رسانا از یک میدان مغناطیسی، ولتاژی متناسب با سرعت جریان القا میشود.
مزایا: مسیر کاملاً باز (بدون افت فشار)، بدون قطعه متحرک، دقت بالا، ایدهآل برای مایعات کثیف و دوغابها.
محدودیت: فقط برای مایعات رسانا کار میکند (برای هیدروکربنها و آب مقطر مناسب نیست).
۲. روش کوریولیس (Coriolis Mass)
اساس کار: اندازهگیری مستقیم دبی جرمی بر اساس پیچش جزئی لولههای مرتعش ناشی از اثر کوریولیس.
مزایا: بالاترین دقت ممکن، اندازهگیری مستقیم جرم، قابلیت اندازهگیری همزمان چگالی و دما، مستقل از تمام خواص سیال.
محدودیت: قیمت بسیار بالا، ابعاد بزرگ و سنگین.
۳. روش آلتراسونیک (Ultrasonic)
اساس کار: اندازهگیری اختلاف زمان پرواز امواج صوتی در جهت و خلاف جهت جریان.
مزایا: کاملاً غیرتهاجمی (در مدلهای Clamp-On)، بدون افت فشار، بدون نیاز به توقف فرآیند برای نصب، ایدهآل برای لولههای بسیار بزرگ.
محدودیت: نیاز به سیال تمیز (در روش Transit-Time)، حساس به وجود حباب گاز.
۴. روش ورتکس (Vortex)
اساس کار: اندازهگیری فرکانس ایجاد گردابهها در پشت یک مانع در مسیر جریان.
مزایا: بدون قطعه متحرک، بسیار مستحکم، قابلیت کار در دما و فشار بالا.
محدودیت: نیاز به حداقل سرعت جریان، نیاز به مسیر مستقیم لوله زیاد، ایجاد افت فشار.
۵. روش توربینی (Turbine)
اساس کار: چرخش یک روتور (توربین) با سرعتی متناسب با سرعت سیال.
مزایا: دقت و تکرارپذیری بسیار بالا، قیمت مناسب نسبت به دقت.
محدودیت: فقط برای سیالات تمیز (بسیار حساس به ذرات جامد)، دارای قطعه متحرک و استهلاک.